Zbliżenie na gałązkę orzecha włoskiego, na której wisi dojrzały owoc - orzech w skorupce.

Antraknoza orzecha włoskiego

Orzech włoski to pyszny i zdrowy przysmak, wpływający pozytywnie na nasz mózg i cały organizm. Uprawa drzewa narażona jest jednak na występowanie choroby, która atakuje wartościowe owoce oraz poraża liście.

Orzechy kilkunastu różnych gatunków występują dziko w Azji, Europie i Ameryce Północnej. Najcenniejszy z nich to orzech włoski, który dziko rośnie w południowo-wschodniej części Europy, na Kaukazie oraz częściowo w Azji. Jest to drzewo dorastające do 20 metrów wysokości.

Orzech włoski jest rośliną jednopienną. Kwiaty męskie są długie, zwieszające się, natomiast kwiaty żeńskie występują pojedynczo lub po dwa, trzy. Owoc orzecha jest pestkowcem. Nasienie zwane jądrem jest częścią jadalną owocu.

Antraknoza – jak rozpoznać i zwalczać?

Najgroźniejszą chorobą orzecha włoskiego jest antraknoza, zwana też brunatną plamistością orzecha włoskiego. Choroba ta w latach 2020-2021 wyjątkowo mocno poraziła uprawy orzecha włoskiego.

Drzewa są wrażliwe na antraknozę szczególnie w deszczowe lata. Antraknozę wywołuje grzyb, który zimuje na opadłych liściach, stanowiących wiosną źródło nowych infekcji. Grzyb poraża liście, młode pędy i owoce. Na liściach początkowo pojawiają się żółte plamy, które ciemnieją stopniowo. Plamy są kanciaste, ułożone między nerwami, często zlewają się, tworząc większe powierzchnie porażonych liści. W późniejszym okresie porażona powierzchnia liścia brunatnieje i zasycha. Najbardziej porażone liście opadają. Na pędach pojawiają się nieregularne plamy, mogące obejmować cały obwód pędu, powodując w skrajnym wypadku jego zamieranie.

Objawy antraknozy, szczególnie podczas deszczowego lata, występują również na owocach w postaci nieregularnych, brunatno-czarnych plam. Tkanka na łupinie w miejscach plam jest zapadnięta i czasem spękana. Porażone zawiązki owoców i owoce przedwcześnie opadają.

Ważnym zabiegiem w ochronie drzew orzecha włoskiego przed antraknozą jest zapobieganie jej występowaniu przez coroczne jesienne wygrabianie liści i usuwanie ich z plantacji. Do niedawna powszechnie stosowaną praktyką było palenie porażonych liści – obecnie jest to zabronione.

Można stosować zapobiegawczo środki ochrony roślin w terminie od połowy marca do połowy maja lub z chwilą pojawienia się pierwszych objawów choroby, co w sprzyjających warunkach dla jej rozwoju może nastąpić już w połowie maja. W ochronie drzew wykorzystujemy takie preparaty jak: Signum 33WG, Miedzian Extra 350 S.C. lub Dithane Neo 75 WG.

Jarosław Górski